Als ik mijn geest keer
Van zuigende zorgelijkheid
Die alles overheerst
Naar hoe het nu is
Vandaag op deze ochtend
Als ik mijn geest keer
Van dat ik mij beschermen moet
Een geschrokken dier
Laat ik mijn stekels smelten
Omdat er geen vijand te bekennen is
Als ik stress om wat ik te doen heb
Dat er nu eenmaal bij hoort
Omdat het altijd zo was
Hoor ik een stem:
Zonde van je leven
En keer ik mijn geest
Ik keer mijn geest
Zoals een danseres haar hoofd draait
Keer op keer
Als er mogelijk kritiek dreigt
Of iemand iets vinden kan
Het misschien niet perfect ging
Dan keer ik mijn geest
Omdat mijn vanzelfsprekende wereldbeeld niet blijkt te kloppen
Vijandig is en beperkt
Laat ik het zo graag los
Als ik het opmerk
Dat is genade
Telkens weer
Dan dij ik uit
En blijkt iedereen uit te dijen
Van vlees en bloed te zijn
Als ik mijn geest keer
Krijg ik kippenvel
Van wat ik hoor
Van wie ik zie
Van de mensen om mij heen
Van de donkere avondlucht
Van de lichtjes in de stad
Als ik mijn geest keer
Danst mijn hart flamenco
En de wereld danst mee
8 november ‘23
